Anna Dóra Guðmundsdóttir

Veðrið hefur verið gott og því hef ég reynt að hreyfa mig eins mikið úti og mögulegt er.  Hef haldið mér í aksjón með kajakróðri, æfingum á græna boltanum, armbeygjum og magaæfingum á jógadýnunni, en þar sem grindarbotnsvöðvarnir hafa sökum slappleika hafnað því að taka þátt í óþarfa hoppi þá hefur trampólínið staðið lítið notað.  En annars hefði ég getað stytt mér leið og minnkað puðið með því að drekka yngingarmjöð þann sem bruggaður er hér í sveit og seldur undir heitinu „Ellistopparinn“.  Auðvitað tómt klúður að fatta það ekki fyrr.  Hefði bara getað sopið á því seyðinu í staðinn fyrir átök við grænan bolta, árar og magaæfingar.

En ég fór í fyrsta köfunartímann minn í fyrradag.  Var svo ljónheppin að köfunarkennarinn var í heimsókn (tengdasonurinn) og hafði meðferðis tilheyrandi græjur og því dreif hann mig út í sjó og svo var krúsað í kafi!  Fyrirfram var ég svolítið kvíðin því ég er logandi lofthrædd (ekki vatnshrædd) og sundlar við það eitt að standa úti á svölum í smá hæð. Það sama á við um dýpi.  Það reyndi þó ekkert á alvöru dýpi í þetta sinn, við fórum bara grunnt svo ég næði tökum á köfunartækninni.  Mjög gaman. Það liggur fyrir að ég og eiginmaðurinn ætlum að dunda okkur við köfun á Seychelles-eyjum í haust.  Fyrir þá sem ekki vita þá eru Seychelleseyjar í Indlandshafi. 

Annars er það af græna boltanum að frétta að hann ákvað að fara aftur út í heim.  Ég leit af honum augnablik og eins og hendi væri veifað flaug hann á haf út þegar skyndilega hreyfði aðeins vind.  Nú stefndi hann á Æðey, hafði enda ekki komið þangað fyrr.  Er með bullandi útþrá.  Dóttir mín sagði hann „með einbeittan brotavilja“ eftir að hún varð að láta í minni pokann þegar hún reyndi að synda á eftir honum, en hann rak svo hratt frá landi.  Eiginmaðurinn stundi og spurði hvort hann ætti að sækja hann aftur.  Sett bát á flot og sigldi á eftir honum.  Mér fannst reyndar óþarfi að eltast meira við þann græna, ætlaði nú bara að gefa honum frelsið enda búinn að standa sína pligt með miklum ágætum.  Boltinn var handsamaður rétt utan við vitann í Æðey.  Nú er hann geymdur inni í skemmu og er hálf-vindlaus eftir tvær flóttatilraunir.  Það reynir nú á ... þó maður sé bara grænn bolti.

Þessa dagana er ég stödd á Snæfjallaströnd í Ísafjarðardjúpi í stuttu sumarleyfi.  Átakið heldur áfram af fullum krafti þó svo ég sé utan alfararleiðar.  Vel birg af mat því langt er í næstu verslun en vegurinn endar í hlaðinu hjá okkur og við taka óbyggðir Jökulfjarða og Hornstranda.  En hvernig átti ég að halda mér í formi á þessum eyðistað?  Áður en við fórum úr bænum gróf ég upp stóra æfingaboltann minn fyrir "squats" æfingarnar, jógadýnuna fyrir armbeygjurnar og kviðæfingarnar og litla trampolínið fyrir fætur og kropp, sem fram að þessu höfðu aðallega safnað ryki í bílskúrnum.    

Það er fátt sem bendir til þess að sumarið sér komið hér á Snæfjallaströndinni.  Hífandi rok og 5 stiga hiti og því lítið hægt að vera úti við.  Auðvitað kjörið tækifæri til að nota græjurnar sem teknar voru með úr bænum og gera æfingarnar bara inni.  Ákvað að þurrka mesta rykið af boltanum áður en ég tæki á því.  Lagði hann frá mér utandyra sem snöggvast meðan ég náði mér í tusku, en áður en hendi var veifað var hann fokinn á haf út.  

Nú voru góð ráð dýr.  Boltalaus gat ég ekki verið í heila viku (!) Bátur var settur á flot í hvelli og ákveðið að elta boltafj..... uppi.  Þegar þarna var komið sást í kíki hvar grænn boltinn fauk eftir sjónum og stefndi að Ögri sem er hinum megin í Djúpinu.  Meðan verið var að gera bátinn kláran misstum við sjónar á honum.  Ég var ekki á því gefast upp og því rassskelltumst við hjónin um Djúpið vel á annan klukkutíma í haugasjó í leit að græna kvikindinu.  Þegar við vorum orðin blaut inn að skinni og úrkular vonar um að finna hann, komin nánast að Ögri, ákváðum við að snúa við og vorum á heimleið þegar boltinn birtist allt í einu fyrir framan bátinn.  Urðu miklir fagnaðarfundir með mér og boltanum.  Varð manninum mínum þá að orði "... hann ætti a.m.k. að vera orðinn hreinn".  Ég segi ekki að ég sofi með hann í fanginu þ.e. boltann, en hann fær ekki að fara út aftur fyrr en veðrið lægir :D 

Ég fór í spinning í ræktinni í morgun.  Úff...!! Ég held að ég sé með graut í stað vöðva í lærunum.   Þrátt fyrir að keyra mig áfram eins og ég get þá næ ég ekki að fara upp í hámarkspúls þar sem sviðinn í lærunum heldur aftur af mér.  Lagast vonandi fyrr en síðar með meiri þjálfun.  Að vísu stóð ég í þeirri meiningu að ég væri bara í nokkuð góðum málum varðandi hreyfingu og líkamsrækt svona almennt.  Búin að vera nokkuð dugleg undanfarna mánuði í Tabata, en það hjálpar mér greinilega ekki nóg til að hjóla af þeim krafti sem ég vil og ætti að geta (miðað við aldur og fyrri störf .... eða þannig).   

Okkur "fimm fræknum" í átakinu var boðið í líkamsrækt hjá Hreyfingu. Flott boð sem við þáðum allar.  Ég valdi mér bikiniáskorun (fínt fyrir sumarið) og er byrjuð að púla. Spinning tímar eru semsagt partur af prógramminu.  Frábærir tímar í raun þó svo ég sé alveg að drepast (í lærunum semsagt).  Annars finnst mér tímarnir í heildina fínir og er þess fullviss að þeir muni nýtast mér vel.  Keyrslan er mjög góð en mín vegna mætti vera minni áhersla á pallavinnu þ.e. uppstig o.þ.h.

Líðanin verður betri eftir því sem lengra líður frá því ég hvarf frá því að borða sykur og nánast allt það sem inniheldur hveiti (líka heilhveiti).  Það sem kemur mér endalaust á óvart, er hversu mikið ég get borðað án þess að þyngjast.  Ég grennist frekar en þó svo kílóin séu ekki mörg þá fer ekki á milli mála að það er fita sem fer en ekki bara vatn.  Ég er aldrei svöng öfugt við það þegar ég tók skurk í megrunarmálum hér á árum áður til að taka af mér 3-5 kíló (sem sátu aðallega á rassinum og lærum).  Þá var ég sífellt svöng og vansæl, náði kanski af mér þessum kílóum en þau dúkkuðu upp aftur - eins og boðflennur skömmu síðar.  

En það verður að viðurkennast það er einn mjög stór galli við að neyta svona "sérfæðis" (lesist: næringarríkur og hollur matur).  Kostnaðurinn!  Matarkostnaðurinn hefur rokið upp við að henda út allri óhollustu og endurnýja nánast alla matvöru. Ég kaupi líka mikið af ávöxtum og grænmeti - og ég á varla orð yfir þau ósköp sem það kostar, að ég tali nú ekki um ef ég kaupi lífrænt.  Það er ansi hart að ef fram heldur sem horfir í okkar samfélagi þá verði það einungis þeir efnameiri sem geta leyft sér að borða hollan mat.  Aðrir verða að láta sér nægja ofunninn, fitandi og næringarsnauðan mat sem allir vita hvaða afleiðingar hefur.  

Mesta furða hvað ég er þrátt fyrir að hafa ekki fengið kaffibolla í heila 10 daga .... hafandi það í huga að ég hef drukkið kaffi frá því ég 5 ára (á þeim aldri drakk ég það að vísu með mjólk og miklum sykri).  En samt velti ég fyrir mér hvers vegna ég er svona utan við mig - meira en venjulega.  Geta fráhvarfseinkenni vegna koffínskorts ennþá gert vart við sig .... eftir 10 daga bindindi?  Ég er líka með hausverk alla daga og syfjuð.  Ekki þreytt, heldur grútsyfjuð þrátt fyrir sæmilegan svefn.  Lagast venjulega uppúr hádegi og orkan eykst.  Þess ber að geta að um leið og ég hætti að drekka kaffi (ég fæ mér örugglega kaffi einhvern tíma aftur ... jess!) þá tók ég út allan sykur og hvítt hveiti.  Þó ég megi borða grófkorna brauð þá hef ég hætt að borða allt brauð og mun ekki gera þessar 10 vikur. 

En, þrátt fyrir ringl og viðutanheit þá líður mér vel, ég borða vel .... mér finnst ég reyndar alltaf vera að borða  .... og ef ég er ekki að borða þá er ég að skipuleggja næstu máltíð ... og þarnæstu máltíð .....   Helsta breytingin fyrir mig í þessu átaki - fyrir utan kaffileysið - er að ég þarf að verja meiri tíma í matseldina.  Það er ekki sama fljótaskriftin á henni eins og stundum hefur viljað brenna við í önnum dagsins.  Þó er ég orðin sæmilega reynd "bak við eldavélina" eins og ágætur ráðherra orðaði það hér um árið, en ég þarf að elda öðru vísi og úr ýmsum öðrum hráefnum en ég er vön.  Ég hef prófað nokkrar uppskriftir úr matreiðslubók Þorbjargar og þær eru hver annarri betri og vel þess virði að leggja á sig aukavinna við eldamennskuna.  Kvöldin hjá mér þegar ég kem úr hesthúsinu fara þannig í að undirbúa mat fyrir næsta dag, bæði nesti í vinnuna og kvöldmatinn þann daginn, í stað þess að magalenda fyrir framan sjónvarpið eins og ég er gjörn á að gera.  Það er ágæt tilbreyting.